Ten artykuł jest wersją naszego biuletynu Inside Politics dostępnego na naszej stronie internetowej. Abonenci mogą się rejestrować Tutaj aby otrzymywać biuletyn codziennie. Jeśli nie jesteś subskrybentem, możesz nadal otrzymywać newsletter bezpłatnie przez 30 dni
Dzień dobry z Birmingham. Pierwsza konferencja Partii Konserwatywnej od czasu wejścia do opozycji zastaje partię w stanie zawieszenia. Wszyscy czterej pozostali kandydaci na przywódców wiedzą, że błąd w tym tygodniu lub szczególnie dobre przemówienie może zmienić dynamikę konkursu. Jednak w obecnym stanie wygląda to na bardzo znajomą historię.
redakcją Inside Politics jest Georgina Quach. Przeczytaj poprzednią edycję biuletynu tutaj. Plotki, przemyślenia i opinie prosimy przesyłać na adres [email protected]
Zew dziczy
To trzecia konferencja stron trzecich, w której uczestniczyłem, a partia będąca jej gospodarzem właśnie weszła do opozycji: rok 2010, kiedy 13-letnia kadencja Partii Pracy w rządzie dobiegła końca poprzedniej wiosny, rok 2015, kiedy Liberalni Demokraci zostali zredukowani do zaledwie osiem mandatów po pięcioletnim pobycie w koalicji, a obecnie 2024.
I wszystkie trzy konferencje pierwszego dnia miały podobny nastrój. Pomimo historycznie dotkliwej porażki, każda ze stron była zaskakująco wesoła. Wszyscy uważali, że nowy rząd z trudem stanął na nogi. (I szczerze mówiąc, we wszystkich tych przypadkach mieli rację.) Wszyscy raczej cieszyli się, że sprzeciwiają się bolesnym cięciom w budżecie nowego rządu. I wszyscy mieli nadzieję, że przy następnych wyborach wrócą do biznesu. (Którymi nie były.)
W latach 2010 i 2015 odpowiednio Partia Pracy i Libijscy Demokraci wybrali kandydata na przywódcę, który wyparł się swoich osiągnięć na stanowisku i zbliżył partię do jej bazy aktywistów. Obie partie wypadły w następnych wyborach dość słabo. Partia Pracy straciła mandaty w 2015 r., a Libijscy Demokraci stracili głosy.
Jak dotąd na konferencji Partii Konserwatywnej kandydaci, którzy obecnie przewodzą grupie mającej zastąpić Rishiego Sunaka na stanowisku lidera torysów, stawiają podobną diagnozę. Ulubiony bukmacherów Robert Jenrick powiedział członkom partii, że wybory przegrali po części dlatego, że brakowało im „balastu wiedzy, w co ta partia wierzy” i stwierdził, że partia torysów musi odzyskać „jakość religii”. Jego rywal Kemi Badenoch mówi członkom, że przegrali, ponieważ nie przewodzili i mieli zbytnią obsesję na punkcie grup fokusowych: to typowy komunikat, gdy partia chce pretekstu, aby zignorować straconych wyborców i zniknąć w dziczy. Na jednym z marginalnych spotkań członków partii zachęcano do zakupu kapeluszy z hasłem „Uczyń partię torysów ponownie konserwatywną”.
To partia, która wygląda na dość zdecydowaną zrobić to, co zawsze robią opozycje pierwszej kadencji: zdecydować, że przegrała, ponieważ nie była wystarczająco podobna do siebie, a następnie przegrać kolejne wybory. Oczywiście prawdą jest, że nie zawsze tak się dzieje. Zarówno Partia Pracy w 1970 r., jak i Konserwatyści w 1974 r. odsunęli się od centrum i powrócili do rządu po jednej kadencji w opozycji. Stało się tak po części dlatego, że lata 70. były okresem powtarzających się wstrząsów geopolitycznych, ale można sobie wyobrazić, że lata 2020. mogą okazać się podobną dekadą.
Na tej konferencji konserwatystów i na konferencjach Partii Pracy po ich porażkach w 2010 roku I Wielokrotnie przywoływany był rok 2015, sukces Margaret Thatcher, której reakcją na porażkę było odsunięcie Partii Konserwatywnej od tego, co wówczas uważano za centrum brytyjskiej polityki.
Ale ogólnie rzecz biorąc, większość przywódców opozycji, którzy kładą się spać myśląc, że są Thatcher, spotyka większość przywódców opozycji, gdy budzą się i zdają sobie sprawę, że skończyli bardziej jak były przywódca labourzystów Michael Foot: że ich partia ponownie przegrała i będzie musiała poczekać kolejne pięć lat na powrót na urząd.
Teraz spróbuj tego
Problem z Birmingham polega na tym, że ma wiele wspaniałych restauracji, które upierają się, że są zamknięte w niedziele. Gdyby nie była to niedziela, poszłabym do Przemiłego Adamsa wczoraj, ale tak było, dostałem obsługę pokoju i obejrzałem film poniżej średniej (Stażysta) w serwisie Netflix.
Najpopularniejsze historie dzisiaj
Poseł Partii Pracy rezygnuje z powodu „hipokryzji” | Keir Starmer ma zaostrzyć brytyjskie przepisy dotyczące ogłaszania ministerialnych „gratisów” po tym, jak poseł Partii Pracy opuścił partię, potępiając przyjmowanie przez premiera gratisów i jego „okrutną” decyzję o obniżeniu zimowych opłat za paliwo.
Manewry w ciemności | Firma przekazująca pieniądze kandydatowi na przywódcę konserwatystów Tomowi Tugendhatowi została założona w listopadzie ubiegłego roku, kilka miesięcy przed ogłoszeniem wyborów powszechnych.
Decyzje emerytalne | Z opublikowanego dzisiaj raportu mało prawdopodobne jest, aby Rachel Reeves obniżyła w swoim budżecie w przyszłym miesiącu ulgi w podatku emerytalnym dla osób o wyższych dochodach, ponieważ uderzyłoby to w nauczycieli, lekarzy i innych lepiej opłacanych pracowników sektora publicznego.
Przestań walczyć | Rishi Sunak w przemówieniu pożegnalnym skierowanym do członków partii przestrzegł, że torysi zostaną na dobre zesłani na margines polityki, jeśli nie zakończą swoich wewnętrznych waśni. Przemówienie wygłoszono zaraz po tym, jak wyszło na jaw, że główny porucznik Sunaka, Oliver Dowden, były wicepremier, udzielił wywiadu w ramach oficjalnego śledztwa w sprawie obstawiania daty wyborów powszechnych.
Kłóć się o komentarze Kemi | Kandydatka torysów na stanowisko lidera Kemi Badenoch zasugerowała, że płaca macierzyńska w Wielkiej Brytanii jest „wygórowana” i że ludzie mieli więcej dzieci, zanim zaczęto ją powszechnie wprowadzać, po czym wycofała się z jej stanowiska.
