Egzekucja Marcellusa Williamsa, który w zeszłym tygodniu został skazany na śmierć przez stan Missouri w związku z protestami prokuratora i rodziny kobiety, za zamordowanie której został skazany, pokazuje, dlaczego kara śmierci jest plamą na sumieniu tego kraju .
Nie chodzi tylko o to, że praktyka jest barbarzyńska. Nasz wymiar sprawiedliwości również nie jest w stanie w 100% skazać właściwej osoby.
„Jeśli istnieje choćby cień wątpliwości co do niewinności, kara śmierci nigdy nie powinna wchodzić w grę” – dodał. powiedział główny prokurator hrabstwa St. Louis, Wesley Bell, który argumentował, że 55-letniego Williamsa należy oszczędzić.
Czy naprawdę jesteśmy gotowi zaakceptować bezprawną egzekucję kilku niewinnych osób jako cenę, jaką płacimy za prawidłowe wykonanie wyroku? bardzo tamtego czasu? To niedorzeczny interes moralny.
Jak podaje „Od 1992 r Centrum Informacji o Karze Śmiercinowo dostępne dowody DNA doprowadziły do uniewinnienia i uwolnienia ponad 20 więźniów skazanych na karę śmierci. Centrum podaje, że od 1973 r. co najmniej 200 osób skazanych na śmierć zostało uniewinnionych.
Co było winne ich błędnym przekonaniom? W większości przypadków było to wykroczenie urzędowe, krzywoprzysięstwo lub jedno i drugie.
Aha, i powiedzmy to po prostu: rasizm. Według Projekt Niewinność58% oskarżonych, których grupa okazała się niesłusznie skazana w ciągu ostatnich 40 lat, było, podobnie jak Williams, osobami czarnoskórymi.
Projekt Innocence został założony w 1992 roku przez dwóch prawników, Barry’ego Schecka i Petera Neufelda, którzy zrozumieli, że jeśli technologia DNA jest przydatna do udowodnienia winy, może również pomóc w udowodnieniu niewinności. Polecam krótką wycieczkę po witrynie internetowej projektu, na której zamieszczono oszałamiające statystyki przedstawione czarno na białym: według stanu na czerwiec prace w ramach projektu doprowadziły do 251 zwycięstw prawnych i 203 uniewinnień DNA, a klienci grupy bezprawnie wydali łącznie 3942 lata za kratami.
Williams został skazany za zabójstwo w 1998 roku Felicji „Lishy” Gayle, 42-letniej dziennikarki i pracowniczki socjalnej. Zginęła makabryczną śmiercią w wyniku wielokrotnego dźgnięcia własnym nożem kuchennym.
Informator więzienia i ówczesna dziewczyna Williamsa powiedzieli władzom, że przyznał się do przestępstwa. Ale oba były, jak nazywają obrońcy, „motywowanych świadków.” Informator przyjął za swoje zeznania 5000 dolarów, a dziewczynie postawiono zarzuty nagabywania, gdy policja zwróciła się do niej w sprawie morderstwa. Według Midwest Innocence Project powiedziała także przyjaciołom, że zapłacono jej za swoje zeznania. Obaj świadkowie już nie żyją.
Marcellusa Williamsa
(Departament Więziennictwa stanu Missouri)
W odmawiając ułaskawienia WilliamsaRepublikański gubernator stanu Missouri, Mike Parson, powiedział, że ma „solidną przeszłość kryminalną”, w tym 15 wcześniejszych wyroków skazujących za przestępstwa, z których „wszystkie miały związek z wejściem do domu, atakiem na panią Gayle i zabraniem jej” rzeczy.
Jak jednak wielokrotnie podkreślali prawnicy Williamsa, żadne dowody kryminalistyczne nie powiązały Williamsa z miejscem zbrodni. Badania DNA, które nie były dostępne, gdy Williams był sądzony po raz pierwszy, nie wykazały żadnych dowodów na obecność jego materiału genetycznego na narzędziu zbrodni ani gdziekolwiek indziej w domu Gayle. W rzeczywistości późniejsze testy wykazały, że jako – stwierdziła Associated Press„po zabójstwie z nożem obchodzono się tak niewłaściwie, że identyfikacja zabójcy stała się niemożliwa”. Prokurator prowadzący sprawę oraz śledczy przyznali, że kilkukrotnie dotknęli noża bez rękawiczek.
Bell, obecny najwyższy prokurator hrabstwa i Demokrata kandydujący do Kongresu, osiągnął porozumienie z prawnikami Williamsa w sierpniu. Mimo że nigdy nie zachwiał się w swoim twierdzeniu o niewinności, Williams nie zgodziłby się na morderstwo pierwszego stopnia i został skazany na dożywocie bez możliwości zwolnienia warunkowego. Ale na polecenie republikańskiego stanu Atty. Ubiegający się o reelekcję gen. Andrew Bailey Sąd Najwyższy stanu Missouri zablokował porozumienie.
I wstyd dla sześciu konserwatywnych członków Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych, których antyaborcyjny zapał doprowadził do śmierci co najmniej dwóch kobiet, za odmowę wstrzymania egzekucji Williamsa. (Trzej liberalni członkowie sądu zgodzili się, że wstrzymanie się od wyroku byłoby właściwe.)
„Skazanie Marcellusa Williamsa jest poważną pomyłką sądową, a egzekucja na nim byłaby nie do pomyślenia, nieodwracalną parodią” – napisał w pozwie sądowym jeden z jego prawników.
Tak się jednak stało.
„Mamy nadzieję, że doprowadzi to do sfinalizowania sprawy, która toczyła się od dziesięcioleci, wielokrotnie powodując rewitalizację rodziny pani Gayle” – – oznajmił gubernator Missouri po tym, jak Williams został zabity śmiertelnym zastrzykiem.
Ale rodzina Gayle powiedziała to Sądowi Najwyższemu Oni zdefiniował zamknięcie „jako pozwolenie Marcellusowi na życie”.
Musimy więc zapytać: ostateczność dla kogo?
