Studenci zagraniczni są demonizowani dla celów politycznych, fałszywie obwiniani o wszystko, od spadku poziomu życia po kryzys mieszkaniowy.
Ale kto sprzątałby domy, pracował w kuchni i obsługiwał stoliki, gdyby nie studenci dofinansowujący ich edukację?
Według raportu Tourism Workforce z października 2023 r. w tym okresie przebywało tu 659 550 wiz studenckich, a większość z nich mieszkała w miastach położonych wokół dużych uniwersytetów i szkół wyższych.
To oślepiająco oczywiste, że nie możemy funkcjonować ekonomicznie bez imigrantów, tymczasowych lub stałych, ale nie możemy też funkcjonować kulturowo. Zastrzyk innych punktów widzenia bardzo nas wzbogaca.
W branży hotelarsko-gastronomicznej ciągłym wyzwaniem jest znalezienie wystarczającej liczby pracowników, aby obsadzić wiele z ponad 700 000 stanowisk pracy dostępnych w całej Australii. Po pandemii firmy naprawdę starały się znaleźć pracowników. W 2022 r. wzrost liczby miejsc pracy w branży turystycznej był znacznie większy niż w przypadku pozostałych stanowisk pracy w gospodarce.
W regionach większość młodych ludzi z innych krajów, które spotkałem, przebywa w Australii na podstawie wizy 417, wizy Working Holiday Maker. Dotyczy to takich zawodów, jak zbieracz owoców, instruktorzy nurkowania i przewodnicy wycieczek.
Załadunek
Zezwolenia te są dostępne dla osób w wieku od 18 do 30 lat (35 w niektórych krajach), które wyjeżdżają na wakacje w celu pracy w regionach północnych, odległych lub bardzo odległych. Początkową 12-miesięczną wizę można pod pewnymi warunkami przedłużyć na kolejny rok, a po sześciu miesiącach można ubiegać się o trzecią. Niektórzy ostatecznie wykorzystują to do przejścia na pobyt stały.
Australijskie Stowarzyszenie Hoteli w badaniu dotyczącym skutków migracji wskazało, że ci goście to także turyści o dużej wartości, którzy wydają średnio ponad 10 000 dolarów na każdą podróż.
Większość pracy ma charakter sezonowy. Młodzi bezrobotni Australijczycy zazwyczaj tego nie robią, ponieważ chcą długoterminowej pracy, mają ścieżkę kariery lub nie chcą mieszkać w Kununurra lub Cairns.
Spotkałem Manu z Sardynii, który pracował jako złota rączka w firmie agroturystycznej na Terytorium Północnym. Nick z Republiki Południowej Afryki, który zarządzał jedzeniem i napojami w Kimberley Lodge. Mary z Irlandii, kelnerka w ruchliwym kurorcie w Port Douglas.
Młodzi ludzie, z którymi rozmawiałem, zazwyczaj spędzali sześć miesięcy w odległym miejscu, takim jak Kimberley, a następnie podróżowali gdzie indziej w porze deszczowej, albo dla zabawy, albo w celu podjęcia innej pracy sezonowej.
Załadunek
Gościnność, zwłaszcza praca w ekskluzywnym luksusowym domku lub kurorcie, była zdecydowanie lepsza od zbierania owoców i innej pracy, choć prawdą jest, że czasami pracownicy gościnni są dotkliwie wyzyskiwani.
Do pracy w hotelarstwie potrzebowali znacznych umiejętności, ale pracodawcy, z którymi rozmawiałem, najbardziej cenili osobowość i dobrą etykę pracy.
Niektórzy przyszli z partnerami lub związali się z jednym przez pracę.
W zamian nasi młodzi ludzie robią to samo w innych krajach, jako nianie, bariści i instruktorzy narciarstwa.
Bardzo żałuję, że nie zrobiłem tego, gdy byłem młodszy. Radość z pracy i podróżowania w egzotyczne miejsca jest zaraźliwa.
Pomaga mi to spojrzeć świeżym okiem na mój własny kraj.
